Schepen voor cultuur Tom Pollentier zei in zijn openingstoespraak: 'Tot voor drie jaar was dergelijk fenomenaal kerstconcert in Koekelare iets utopisch, niet haalbaar, iets waar er geen publiek voor was en zeker niet denkbeeldig. Maar waar een wil is, is er weliswaar een besneeuwde weg. Niet de gemakkelijkste weg maar een die onze appreciatie en alle lof verdient, want dit evenement wordt op poten gezet zonder enige subsidie of structurele ondersteuning van wat of wie dan ook! Dank dus aan al diegenen die hun financieel steentje hebben bijgedragen tot het welslagen van dit kerstconcert.'

'De ariesten die hier de voorbije jaren de revue passeerden zijn intussen zowel nationaal als internationaal een stevige carrière aan het uitbouwen en ik ben ervan overtuigd dat de vier gerenommeerde artiesten die vanavond aan jullie worden voorgesteld, kwalitatief sterk uit de hoek zullen komen en in de toekomst hun voorgangers zullen achterna gaan. Ik ben ervan overtuigd dat we samen in warme gezelligheid van dit kerstconcert gaan genieten', aldus schepen Pollentier.

En de schepen kreeg overschot van gelijk. Ruim 850 mensen beleefden afgelopen zondagnamiddag in de historische neogotische Sint-Martinuskerk van Koekelare, een muzikale namiddag van uitzonderlijke klasse die ze allicht niet vlug zullen vergeten. Klassieke muziek, hoogstaand en vol magie, maar toegankelijk voor de doodgewone man in de straat. Want zegt het spreekwoord niet 'Onbekend is onbemind'?

Jan met de pet uit Koekelare en omgeving, heeft na vorig jaar zijn drempelvrees opzij gezet en genoot nu met volle teugen van het samengesteld programma gebracht door jong, gedreven en barstend talent. En het dient gezegd: duiveltje doet het al Andy Vermaut, heeft net als de detective Sherlock Holmes, werkelijk een neus voor toptalent en biedt hen dan ook graag een forum aan. Hij mag dan ook een dikke pluim op zijn hoed steken.

Wolfgang Amadeus Mozart als opener

Ook dit jaar deed Andy een gouden greep uit het rijke veelbelovend jong operatalent dat Vlaanderen rijk is. Hij gaf hen ‘carte blanche’ om hun favoriete aria’s uit bekende en minder bekende opera's, liedjes uit overbekende musicals en de film, alsook duetten ten gehore te brengen.

Muzikaal talent van eigen bodem: sopraan Cathy Van Roy, tenor Denzil Delaere en als top of the bill, de mooie 24-jarige Boliviaanse sopraan Anna Giovanna Pardo Canedo, werden op een 'Beckstein'-vleugel uit 1911 magistraal begeleidt door de Chinese Tinfa Ip. Deze jonge dame weet vingervlugheid te combineren met inzicht en charisma. De mooie warme klanken uit de oude Beckstein-vleugel vertalen zich naar het publiek toe als strelende klanken waarvan de haren van zowel jong als oud te berde rezen. Voor het publiek benaderde Tinfa Ip de perfectie.

Het concert werd geopend met enkele aria's van Mozart uit de fantastische opera 'Cosi fan tutte'. Het toptrio vertolkte met achtereenvolgens het wondermooie 'Ah, guarda sorella....' met als Fiordiligo de Boliviaanse Anna Giovanna Pardo Cannedo en als Dorabella de dramatische sopraan Cathy Van Roy, waarna zij ook het schitterende 'Prendero quel brunettino....' voor hun rekening namen, om af te sluiten met het pure maar warme 'Fra gli amplessi...' vertolkt door Cathy Van Roy en de enige man in het gezelschap: tenor Denzil Delaere, het volledige verhaal. Denzil wist tussen al dat vrouwelijk geweld met zijn warme overtuigende stem, meer dan zijn mannetje te staan.

Van Verdi al over Bernstein tot Webber

Instinctief voelde het publiek na enkele area's, dat het kerstconcert ernstig maar toch luchtig genoeg zou worden opgevuld. Tijdens het eerste deel kregen de toeschouwers onder andere nog werk van Verdi (Libiamo ne 'lieti calici' uit de opera La Traviata) en A. Thomas (Elle ne croyait pas uit de opera Mignon voorgeschoteld en op sublieme wijze vertolkt door de Vlaamse tenor Denzil Delaere.

Een eerste echt kippenvelmoment viel te noteren toen het publiek uit de musical 'West side story' van componist Leonard Bernstein, het prachtige 'Maria' en de Balcony scene te zien en te horen kregen gebracht door Cathy Van Roy en Denzil Delaere. En beide artiesten trokken werkelijk alle registers open toen ze het publiek uit de musical 'The Phantom of the Opera' van diezelfde Webber, 'All I ask of you serveerden. Een hartverwarmend applaus was het gevolg.

Het einde van het eerste deel naderde met 'The Christmas Song' van Walter Ehret, die wereldwijd bekend werd dankzij de legendarische Nat King Cole. Een song die normaal gezien door één artiest wordt gezongen, maar voor de gelegenheid in Koekelare op magistrale wijze, driestemmig werd gebracht door Anna, Cathy en Denzil. Als slot van het eerste deel dat werd afgesloten met de Ierse zegen (Irisch Blessing van Bob Chilcott) kreeg het verbluffende publiek eerst nog de Nederlandse zegen van het kersverse maar zeer grappige presentatieduo Herr Seele en Vermaut.

Tijdens de pauze was het buiten ijskoud maar ook aan het sneeuwen, en de veel te kleine tent voor de kerk aan beide zijden geopend, zorgde ervoor dat de ijskoude wind door merg en been sneed. Het nodigde niet echt uit tot het nuttigen van een overheerlijke kop warme chocomelk, een bekertje lauwe glühwein of een pittige jenever.

De mensen zochten dan ook hun heil in de tegenoverliggende warme horecazaken, met als gevolg dat tientallen mensen er bleven plakken, het tweede concertdeel al bezig was en ze de kerk niet meer durfden binnen te treden. Nochtans hebben ze heel wat gemist.

Het tweede deel begon effenaf grandioos. De artiesten hadden in overleg met de organisatoren beslist om 'Duetto buffo di due gatti' uit de opera 'Otello' van G. Rossini maar later toegeschreven aan de vergeten Engelse compnist Robert Lucas de Pearsall, als opener te brengen. Meestal wordt dit stuk gebracht aan het slot van een concert of zelfs als bisnummer, maar in Koekelare wilde men de mensen opwarmen met een knaller van een area.

'Het onvergetelijke 'Duetto buffo di due gatti' is geschreven voor twee sopranen met pianobegeleiding en de tekst bestaat maar uit één woord. Ik denk dat het 'Woef' of 'Tsjilp' was', grapte Vermaut.

Dat dit stuk zijn uitwerking niet zou missen, hadden de kenners van het genre intussen al begrepen. En gelijk kregen ze. Het publiek kreeg het meer dan warm, want wat Cathy Van Roy en Anna Giovanna Pardo Canedo ten tonele brachten, was gewoonweg subliem! Beide dames zijn niet alleen begenadigd met een prachtige stem, ze zijn ook begiftigd met een aansprekende, prettige présence. En naast deze troeven beschikken beide sopraanstemmen over uitzonderlijke acteerkwaliteiten. Alleen al met de onbevreesde, stralende manier waarop ze naar elkaar en naar het publiek keken, hielden ze mijn aandacht vast.

Vlaamse Susanne BoyleDe toon was meteen gezet en het concert liep van het ene hoogtepunt naar het andere. De magie droop er van af en beide artiesten - Denzil, de mannelijke tenor had maandagmorgen examens en trok na het eerste deel huiswaarts - wisten dan ook moeiteloos het publiek aan hun lippen te binden.

Er volgden nog area's uit de opera's 'Carmen' en uit 'Romeo en Julia', beiden echte juweeltjes maar het eerste toppunt van de avond kwam toch van de 24-jarige Boliviaanse Anna Giovanna Pardo Canedo. De Zuiderse schone beschikt niet alleen over een kristalheldere stem, ze weet verdomd goed te acteren en de mensen in hun hart te raken. Dat bewees ze heel subliem in de overheerlijke vertolking van 'Les oiseaux dans la charmille' uit de opera 'Les Contes d'Hoffmann, wat haar een overdonderend applaus opleverde.

Een tweede weergaloos topmoment volgde op het einde van het concert, toen Cathy Van Roy 'Mijn droom' - de nederlandstalige versie van 'I dreamed a dream' - uit de musical 'Les Misérables', op overtuigende en sublieme wijze neerzette. Met haar puur, schoon zuiver stemgeluid, zorgde ze voor een onvergetelijk kippenvelmoment. Vlaanderen ontdekte in Koekelare de Vlaamse verbeterde versie van Susanne Boyle en dat is echt niet overdreven!

En alsof dat nog niet genoeg was, serveerde ze ook nog eens 'Memory' uit de musical Cats. Een prestatie om werkelijk van je stoel achterover te vallen! Iedereen was met verstomming geslagen zodat de presentatoren van dienst, het applaus moesten inzetten. Maar eens de aanhef gegeven, barste er een stormachtig applaus los.

Europese primeur

Het kerstconcert werd afgesloten met een prachtig duet. Anna en Cathy vertolkten tot slot 'When you believe', een song van de hand van S.Schwartz, uit de film 'The Prince of Egypt'.

Tussenin zorgde de Boliviaanse sopraan - die volgens Herr Seele ook het genre barrock aan kan - voor een Europese primeur. Ze vertolkte een song van Teofiello Vargas, een muzikant en componist uit de Cochabamba. 'Hera pampa palomita' is een Yari, wat staat voor zoete en melancholische melodie die de pijn van de Incas reflecteert. 'Hera Pampa palomita', is een liedje in de taal van de Incas die nog nooit in Europa werd vertolkt! Een unicum die het aanwezige publiek in de puike akoestische Sint-Martinuskerk, wellicht nooit zal vergeten.

Het kerstconcert kreeg als ultiem slot, nog een extra dimensie, toen virtuozen Anna en Cathy begeleidt door een onevenaarbare Tinfa Ip, speciaal een lied brachten voor Andy Vermaut en die de gekke titel Koekelaré meekreeg. En dat het publiek er maar niet genoeg van kreeg bewezen ze door het refrein 'Koekelaré, Koekelaré, mee te zingen terwijl de rozen uit dankbaarheid richting podium en artiesten werden gegooid.

Vermaut en zijn crew leert de mensen uit zijn dorp en de regio, beetje bij beetje genieten van klassieke muziek, maar ook van musical en filmuziek. Op naar de derde editie Andy, want de Koekelarenaars zijn dit soort uitzonderlijke kwalitatief hoogstaande concerten zeker nog niet beu!