Wat doe je precies in de haven?Ik werk bij het havenbedrijf ICO. Ik laad en los nieuwe auto’s. De meeste mensen denken meteen dat ik dokwerker ben, maar dat ben ik dus niet. Ik ben gelegenheidsarbeider, wat maakt dat ik enkel werk als er tekorten zijn. Dat doe ik ondertussen al twee jaar. De hele dag rustig rondrijden met auto’s, echt iets voor mij!

Hoe ben je daar terechtgekomen?Mijn papa is havenarbeider. Op een bepaald moment begon hij mijn vriend te stimuleren om zijn rijbewijs te halen, zodat hij bij hem kon komen werken. Op dat moment had ik mijn rijbewijs al en vroeg ik hem verbaasd waarom hij dat nooit aan mij gevraagd had. ‘Dat is geen werk voor meisjes zoals jij’, zei hij toen. Om zijn ongelijk te bewijzen, ben ik een keer meegegaan. En de rest is geschiedenis.

Hoe reageren mensen als je hen vertelt dat je in de haven werkt?Meestal krijg ik meteen een hele hoop vragen. Hoe kom je daar terecht? Is werken tussen allemaal mannen niet vreemd? Dat zijn zowat de vaakst gestelde vragen. Maar als ik mensen eenmaal vertel wat ik in de haven doe en hoe ik daar terechtgekomen ben, reageren ze heel normaal. Wat ik wel merk, is dat er heel wat vooroordelen zijn tegenover havenarbeiders. Iemand vroeg me ooit: ‘Zijn vrouwen daar niet allemaal halve venten?’. Dat is absoluut niet waar.

Dus je voelt je thuis tussen de havenarbeiders?Absoluut. In het begin was het wel wat spannend, maar nu voel ik mij helemaal op mijn gemak. De mensen die hier werken halen heel wat belachelijke grappen met elkaar uit. Elke dag dat ik er werk is er altijd wel een of andere frats die me aan het lachen brengt.

Je studie heeft weinig te maken met werken in de haven, dus wellicht ga je daar later niet werken. Wat wil je dan wel graag doen?Ik wil heel graag in de media terechtkomen. Met mijn studie kan ik twee kanten uit: politiek journalist of woordvoerder. Momenteel weet ik nog niet wat het zal worden, want ik vind ze allebei ongelooflijk interessant.

© 2017 – StampMedia – Brenton van Herp en Mustafa Körükçü