Nog nooit zo iemand zot geweten van de koers als Michel Wuyts, de vertrouwde bondgenoot die vele mensen zondag in hun woonkamer als kameraad binnenlaten om te luisteren naar de passie en overgave waarmee Michel een zoveelste verldrit of wegrit becommentarieert. In zijn voorstelling 'Planeet Koers' kijkt de Sporza-verslaggever met een andere bril naar de wielrenners, en haalt hij soms verrassende, emotionele en persoonlijke verhalen op die hij samen met de renners meemaakte. Zoals het Wereldkampioenschap veldrijden in Zolder enkele jaren terug. Terwijl hij bij de voorbereidingen aan de uitzendingen een smsje kreeg van zijn zus om te melden dat zijn moeder overleden was, en daags nadien een groot heerschap als Sven Nys hem opbelde en toevertrouwde dat hij alles eraan ging doen om op het podium te staan voor Michel en voor zijn moeder. Nys hield woord, en liet de podiumruiker bij Michel brengen. Ook toen Michel Wuyts meemocht van de VRT naar het werelduurrecord van Miguel Indurain, en dit in het gezelschap van Eddy Merckx, de man waar hij steeds een grote bewondering voor koesterde. Ze hebben duidelijk geweten dat ze aanwezig waren ginder, want iedereen keek op naar de Kannibaal, en Michel mocht meegenieten, drinken,... ja zelfs zingen. Er werd ook teruggeblikt op de carrière van een van onze grootste wielertalenten ooit, Frank Vandenbroucke. Michel vertelde hoe Frank dolgraag naar zijn geliefde Sarah Pinacchi wou gaan, het koffiemeisje die hij had ontmoet en aan wie hij ook gezegd had dat hij voor haar een rit ging winnen. Toen hij hierin geslaagd was, wou hij per se naar haar toe zo'n 300 kilometers verder. Aangezien de ploeg dit niet wou, en hij dreigde uit de koers te stappen, hebben ze zijn zin toch gegeven, en ging een verzorger met hem mee richting Madrid. De zaal genoot van de sappige en pittige anekdotes van deze sympathieke wielerjournalist. Ook de gepaste muzikale intermezzo's van Geert Van den Bon gaven deze zaalshow een extra meerwaarde.