Toen vorige week een tienermeisje bijna verdronk terwijl ze in een onbewaakt stuk zee aan het zwemmen was, liet de West-Vlaamse provinciegouverneur Carl Decaluwé (CD&V) weten dat hij gemeentelijke boetes wil voor zwemmen waar dat niet mag. Arts Luc Bonneux hekelde de afwezigheid van een Vlaams zwembeleid en vond dat er beter geïnvesteerd zou worden in degelijk zwemonderwijs.

Volgens experts is zijn opmerking terecht. Onder het toeziend oog van minister van sport Philippe Muyters (N-VA) werkt een team van vier experts aan een nieuwe manier om de Vlaamse jeugd te leren zwemmen. 'Een van de problemen is dat er zoveel aanbieders van zwemlessen zijn', zegt Filip Roelandt van de UGent, een van die experts. 'De scholen, de Gezinsbond, de gemeentelijke zwembaden, de Vlaamse Zwemfederatie,...'

De nieuwe methode werkt in vijf stappen. Allereerst moeten ouders aan de slag. 'Zo moeten ze hun kind leren douchen", zegt Roelandt. Daarna volgt de traditionele watergewenning en dan komt er een stap die de nadruk legt op overleven. 'Een kind van pakweg drie of vier jaar zou in staat moeten zijn om, als het in het water valt, kalm te blijven en naar de kant te geraken zonder dat het een zwemslag kent.' Pas daarna komt de nadruk te liggen op 'de overkant halen'.

Vals gevoel van veiligheid

'Maar de zwemslag hoeft niet perfect te zijn', zegt Roelandt. 'We willen eerder dat er ook geoefend wordt op zwemmen in bewegend water. Een 25 meterbrevet geeft nu een vals gevoel van veiligheid.' In een vijfde fase gaat de aandacht naar techniek.

De Vlaamse Zwemfederatie is blij met het initiatief. 'In Nederland is strikt bepaald wat een kind moet kunnen om een bepaald zwemdiploma te krijgen. Hier kan iedereen die een bad over raakt, al is het drijvend, een brevet krijgen. Het is tijd dat er eenduidigheid komt.'

De nieuwe leerlijn wordt in september uitgetest in Gent. Als alles vlot verloop, zal ook het Gemeenschapsonderwijs vanaf september 2013 zijn aanpak op de nieuwe inzichten baseren.