Blessures allerhande hielden Nathalie De Vos meerdere jaren weg van elke competitie. De Gentse vertrok enkele jaren geleden naar de States om er te studeren maar vooral om uit de eeuwige impasse van vallen en opstaan te geraken. In september vorig jaar verhuisde ze naar Colorado Springs, waar ze nog maar eens helemaal van nul herbegon.

‘25 kilometer per week aangevuld met aquajoggen’, vertelt ze. ‘Eerst werd er vooral aandacht geschonken aan mijn biomechanische zwaktes als gevolg van een instabiel bekken. Door middel van loopdrills en specifiek versterkende oefeningen slaagde ik erin om weer helemaal symmetrisch te lopen.’

De Vos dankt dan ook haar coach, die continu op zoek was naar de beste medische begeleiding. ‘Naarmate mijn voetplaatsing verbeterde, kon ik het trainingsvolume langzaam opdrijven, tot ongeveer 120 km per week. Eenderde daarvan werk ik af op een anti-zwaartekracht loopband, waardoor mijn lichaam heel wat minder belast wordt.’

‘Twee maanden lang heb ik intensief kunnen trainen. Daarom werd het tijd om eindelijk na vijf jaar afwezigheid aan een pistewedstrijd deel te nemen. De basisconditie is zeker voldoende, maar ik mis nog specifieke trainingen om echt een snelle tijd te realiseren. Bovendien zal ik allicht nog vermoeid zijn van de reis. Daarom plan ik op 27 juli een tweede wedstrijd in Ninove. Je hebt er geen idee van hoe ik ernaar verlang om nog eens aan de startlijn te staan. Dat alleen al zal voor mij na al die jaren een overwinning betekenen.’

De Vos, die eind december het diploma van Master in Business Administration wil halen, blijft nog altijd even ambitieus.

‘Ja, anders zou ik toch niet naar de States verhuizen om alles weer onder controle te krijgen. Een echt toekomstplan heb ik niet. Alles wordt nu stap voor stap bekeken. Mentaal ben ik er klaar voor, maar het moet ook fysiek verantwoord zijn. Ik moet nu uitzoeken welke afstand het best bij mijn mogelijkheden past. Dat zou wel eens de 10.000 meter kunnen zijn. Als blijkt dat ik nog meer mogelijkheden heb in de langere afstanden, zullen de accenten verschoven worden. Het ultieme doel blijven de Spelen van Rio de Janeiro, de 10 km of de marathon. Dankzij de perfecte entourage en een echtgenoot die helemaal achter me staat, hoop ik echt in mijn opzet te kunnen slagen.’