Eerst enkele algemene feitjes: nog nooit verloor een regerend wereldkampioen met vier goals verschil. En voor het eerst sinds 1963 incasseerde Spanje nog eens vijf goals -in 1963 werd het door Schotland met 6-2 geklopt. Op een wereldbeker slikte het nog maar één keer vijf goals of meer, in 1950 tegen Brazilië (1-6). En het is de derde keer dat Nederland op een WK vijf keer scoort. De vorige keren waren Oostenrijk en Zuid-Korea slachtoffers van dienst. En ditmaal was het dus de wereldkampioen. Hoe deden Robben en co dat?

1. Ontregel de tegenstander

Ja, Spanje had meer balbezit. Véél meer: 64%. Maar daar werd maar weinig mee gedaan. Oranje schoot meer op doel (14 keer, Spanje 10 keer) en schoot veel preciezer. Tien schoten van Oranje kwamen tussen het kader, bij de wereldkampioen waren dat er amper vier. Maar hoe kwamen die schoten tot stand? Simpel: omdat Nederland meer duels won. Oranje heerste in de lucht met liefst 65% van de gewonnen kopduels. Daarnaast onderschepten de Nederlanders liefst negentien Spaanse passes. Zo haalden ze de angel uit het spel van Iniesta en co. Nigel De Jong viel centraal op, maar zijn collega Daryl Janmaat smoorde zelfs twee aanvallen meer in de kiem: negen tegenover zeven.

2. Loop en blijf lopen

Waar Spanje normaal uitblinkt in het geven van passes, liepen de vedetten vrijdag te vaak met de bal. En Oranje? Dat bleef drukken, drukken en nog eens drukken op de man in balbezit. De Nederlandse spelers liepen maar liefst 43 kilometer zonder dat ze in balbezit waren. Dat is meer dan de Spanjaarden wanneer ze de bal wel hadden (40km). Door die beweeglijkheid en aggressie werd zelfs het roemruchte tiki-takavoetbal kapotgespeeld. Kijk naar de tweede goal van Van Persie: de spits jaagt zijn verdediger op, die speelt naar doelman Casillas. In plaats van daar te stoppen, vliegt de nochtans al uitgeputte Van Persie hongerig verder. De afloop kennen we: de doelman controleert de bal verkeerd en de spits zegt vriendelijk 'dankjewel'.

3. Speel snel en diep

Met Van Persie en nog meer Robben beschikt Nederland over enkele snelle, doelgerichte spitsen. Een Robben in vorm is een van de beste spelers ter wereld. De Nederlandse spitsen werden vaak gezocht met lange ballen. Daarvan kwam er precies 18% aan. Lijkt niet veel? Het is wel drie keer zo goed als Spanje. Dat heeft ook veel te maken met de manier waarop de Spaanse defensie onder druk werd gezet en de bal in allerijl moest wegrammen. Vooral de manier waarop de jonge Daley Blind Van Persie en Robben op weg zette naar een doelpunt was heerlijk om zien.

4. Reken op je verzameld toptalentZie het slot van puntje 2: Van Persie en Robben. Als zij in vorm zijn, is alles mogelijk. Robben sukkelde vier jaar geleden op het WK van de ene blessure in de andere en miste twee grote kansen in de finale tegen Spanje. Vandaag zagen we hem voor de match moeiteloos over een hekje in het stadion springen. Een klein detail, maar het maakte duidelijk hoe goed hij zich voelt. Getuige ook zijn twee doelpunten: eerste een heerlijke controle, dan een sprint waar Usain Bolt jaloers op zou zijn, gevolgd door een pirouette waarmee hij zo bij het Koninklijk Ballet aan de slag kan.

5. Reken op een off-day bij SpanjeLaten we eerlijk zijn: Spanje was zichzelf niet. Het speelde te loom en te traag en de manier waarop Torres voor een lege goal alsnog de bal kwijtraakte was hemeltergend. Het perfecte recept voor een afgang, zeker als je tegen een hypergemotiveerde tegenstander speelt die (zie puntje 3) enkele wereldspitsen in de rangen heeft.

Bekijk hier alle statistieken