Op 10 seconden moet je een beslissing nemen. Dylan gewoon vervangen of ook de startorde omgooien? Het was allemaal heel plots. We waren naar hier gekomen in de hoop 2:58.10 te lopen. Dat gaat alleen als mijn beste atleten fit zijn. We zijn de Verenigde Staten of Groot-Brittannië niet. Antoine Gillet had het bijzonder goed gedaan in de reeksen, maar voor een medaille zou hij nog een halve seconde sneller moeten gaan. Ik zeg niet dat we zeker een medaille gehaald zouden hebben, maar we zouden er alleszins kortbij geweest zijn.’

‘De teleurstelling is dan ook enorm, zowel bij de atleten als bij mezelf. Vooral Dylan heeft het er moeilijk mee. Hij heeft een heel mooi seizoen gelopen, maar het duurde net iets te lang. Nu kan hij er best een punt achter zetten. Ik had het team op scherp gezet en wou hier iets creëren. We waren allemaal klaar voor die 2:58.10. Daar hadden we zo hard voor gewerkt. We hadden een goed seizoen en op het allerlaatste moment gaat het dan mis. Het is niet anders, dat is nu eenmaal sport.'

Uiteindelijk werden de Belgian Tornados vijfde in 3:00.24, achter de Verenigde Staten (2:57.82), Trinidad & Tobago (2:58.20), Groot-Brittannië (2:58.51) en Jamaica (2:58.51).

'Niets is volgens plan verlopen'

'Niets is volgens plan verlopen', verklaarde slotloper Antoine Gillet, die oorspronkelijk niet in de finale zou aantreden. 'Enkele minuten voor we naar de call room moesten gaan, kreeg ik te horen dat ik toch moest lopen. Zoals gewoonlijk had ik me opgewarmd met de anderen. Fysiek was ik dus klaar om te lopen. Maar mentaal was het niet gemakkelijk. Gelukkig waren we een klein halfuur in de call room, waar ik geprobeerd heb om me goed te concentreren op wat ik te doen had. Ik heb alles gegeven. Ik denk dat ik een goede race heb gelopen, maar het was lastig.'

Gillet kreeg het stokje in derde positie van Kevin Borlée, die in de finale de op één na snelste tijd lukte in 43.58. 'Dit is sport', zei een teleurgestelde Kevin Borlée. 'Je moet kalm blijven, maar dat is niet evident. De hele dag bereidden we ons voor op een scenario en een tactiek. En op het laatste moment hoor je: 'Neen, we gaan het niet zo doen.' Bovendien is het voor Jo en mezelf nog moeilijker, want het gaat om onze kleine broer. We hadden niet echt de tijd om na te denken. Maar we hebben ons volledig gegeven, zoals gewoonlijk.'

Robin Vanderbemden beleefde als tweede loper zijn vuurdoop. 'Het was indrukwekkend', aldus het talent uit Seraing. 'De wedstrijd was wel lastig. Ik heb geprobeerd om erg snel van start te gaan, maar ik werd een beetje geblokkeerd door een Fransman, waardoor ik opnieuw op gang moest komen. En bij het uitkomen van de bocht diende ik opnieuw op gang te komen. Het blijft een mooie ervaring. Ik heb veel geleerd. In mijn hoofd was ik klaar, ik ging ervan uit dat ik alleen maar kon winnen. Maar er was ook druk, namelijk dat ik de anderen zou kunnen ontgoochelen. Ik heb net zoals de anderen alles gegeven.'

Jonathan Borlée moest tot zijn eigen verbazing plots als eerste starten. 'Dat was niet evident', stelde hij. 'Het ontbeerde ons een beetje aan geluk op dit WK, maar over het algemeen was het positief als je de chrono’s bekijkt. We kwamen een beetje geluk tekort om een medaille te veroveren. Normaal was het voorzien dat ik de derde loper zou zijn. Als eerste vertrekken, dat is heel wat anders. Mentaal was ik daar helemaal niet op voorbereid. Ik heb niet op niveau gelopen.'