Tot op de dag van vandaag is de Mercatorprojectie de standaard waarop ons wereldbeeld gebaseerd is, van Google Maps tot de kinderatlas, allemaal tonen ze de wereld op (quasi) dezelfde manier. Heel wat landen worden zo echter flink benadeeld op de kaart.

Niet alleen individuele landen, maar zowat het hele Afrikaanse continent is op de kaart een pak kleiner dan in werkelijkheid. Met de Mercator-projectie lijkt Groenland zowat even groot of zelfs groter, maar het is eigenlijk nog niet half zo groot.

En Antarctica, die gigantische witte massa onderaan de wereldkaart die haast nergens lijkt op te houden? Helemaal niet zo groot als het lijkt.

En nu we het toch over Zuid-Amerika hebben: Je wist vast wel dat Chili heel erg lang is. Dankzij de Mercatorprojectie krijg je echter geen idee van hoe lang het in werkelijkheid is. Met zijn 4.300 kilometer zou het land zich uitstrekken van het meest noordelijke punt van Noorwegen tot aan de kust van Noord-Afrika.

En België? Waar je het ook op de kaart zet, het blijft best wel klein. Om de fouten in de Mercator-projectie te compenseren, gaan er alsmaar meer stemmen op om over te schakelen op de Gall-Peters-projectie. Die is ook niet honderd procent accuraat, maar zou wel een waarheidsgetrouwer beeld geven dan de kaarten die Mercator ons schonk.

Als je zelf aan de slag wil gaan met de wereldkaart om landen te vergelijken, kan dat hier: