OPINIE. "Geen clash van ego’s, maar een clash van ideeën voor Gent. Kan dat alstublieft?"

Een jaar waarin u ’s ochtends aan de lokale pers met de glimlach verklaart dat u de verkiezingskoorts uit het stadhuis wil houden, maar ’s middags uw voorzitter op de nationale televisie Mathias De Clercq de grond in laat boren? Waarin u een jaar – een jaar! – vóór we überhaupt moeten gaan stemmen al aangeeft met wie u wil spreken en vooral met wie niet?

Een jaar waarin u op dinsdag de liberalen torpedeert met een bijna onooglijk zinnetje – “Liever Mieke” – maar op woensdag de liberale schepen Christophe Peeters kameraadschappelijk feliciteert voor zijn werk op Financiën? Alstublieft niet. Spaar de Gentenaars van zo’n slopend jaar.

Waarom zo polariseren, mijnheer Termont, terwijl u als burgervader altijd zegt een verbinder te zijn? U kunt niet het huis in brand steken en nadien zelf brandweerman willen spelen. Uw burgemeestersmotto was toch “de boel samenhouden”? Is dat dan wat we deze week mochten aanschouwen?

Alstublieft, mag het wat meer zijn dan deze perceptieoorlog? Die vriendelijke vraag geldt overigens aan al uw mede-stadhuisbewoners. Oók aan Mathias De Clercq. We willen het nu wel eens gaan horen: u wil het worden, maar wat zal u dóén als u burgemeester wordt? En Elke Sleurs: wat is uw alternatief voor het circulatieplan? Mieke Van Hecke: bent u eigenlijk voor of tegen dat plan?

We weten het niet. En toch werd onze stad deze week uit politiek-strategische overwegingen verdeeld in kampen. Er moet blijkbaar een bitse links versus rechtsstrijd worden ontketend, naar Antwerps model. Het hoort erbij, zeker?

Als media smullen we ervan. Paars is dood. Paars is niet dood. Met wie wil u? Wat doet die? Hoe reageert zij? Maar als Gentenaar doet het pijn om dit schouwspel te aanzien. Het voorspelbare opbod aan stoere verklaringen en de molen van interviews, analyses, opiniestukken ...

En dat allemaal door één zinnetje van u, mijnheer Termont. U bent een straatvechter. Dat heeft u sterk gemaakt. Onverwachts hard uithalen en een tegenstander knock-out slaan. Vraag maar aan Siegfried Bracke. Maar een straatvechter slaat er soms ook naast. Dat heeft u de voorbije jaren ook al mogen ervaren.

Deze week sloeg u ernaast. Dit schouwspel herstelt allerminst ons vertrouwen in een stadhuis dat de voorbije jaren op zijn grondvesten heeft gedaverd. Hier zit Gent niet op te wachten. Wij wachten op een clash van ideeën, van toekomstprojecten voor onze stad. Geen clash van ego’s. Die kregen we de voorbije jaren al genoeg.

Wij wachten nog op de inhoud van Mathias, maar u schrijft hem al af “op inhoud”. Mieke Van Hecke draagt uw voorkeur weg, maar wij hebben haar ideeën amper gehoord, laat staan haar verkiezingsprogramma gelezen.

Uw ontwerpprogramma, overigens best indrukwekkend, las ik wel al, mijnheer Termont. “We streven naar wederzijds begrip en openheid voor de diversiteit aan meningen die in onze stad leven”, schrijft uw kartel erin. Zou dat geen boodschap zijn voor uw volgende optreden op de nationale televisie?

Bert Staes is stadsreporter voor De Gentenaar