“Laat mie maar lopen”, zong Willem Vermandere jaren geleden. Op zijn tachtigste loopt hij daar nog steeds, diep in de Westhoek. Te midden van de velden, waar de wind nooit luwt. Maar het ruwe leven inspireerde hem tot een knappe nieuwe plaat, ‘Confessies’. “Als ik mensen van mijn leeftijd zie … Verdomme, zie ik er ook zo uit, met mijne kletskop?”