Hoe gaat het met onze jeugd? Het is een vraag die de jongste weken door de coronacrisis meer dan ooit aan de oppervlakte komt. Aan de basis liggen uiteraard het isolement en de sociale lockdown. Tegelijk legt het bloot hoe fragiel de zogezegd onbezorgde jeugd vandaag is. In het begin van de eerste lockdown dachten we nog met z’n allen dat de virtuele wereld waarin jongeren zich zo thuis voelen, zou volstaan om deze periode door te komen. Aan het – hopelijk – einde van de tweede golf weten we intussen beter. Het mentale welzijn van de jeugd is een noodkreet geworden.