Ze werd als kind in een donkere kamer opgesloten, tot ze de juiste uitkomst van die onmogelijke rekensom naar het luisterende oor aan de andere kant van de deur kon schreeuwen. Ja, het is waar: Evi Hanssen leert van haar moeder Arlette hoe ongenadig háár vader vroeger voor haar kon zijn. Streng zoals je je het nu niet meer kan voorstellen. Maar ook, hoe graag hij zijn kinderen zag. Hoe hij na de oorlog knokte voor hun bestaan, hoe vindingrijk en veelzijdig hij was om werk te vinden. Hoe hij zijn kroost altijd verraste op ‘buitensluit-dag’. Ja, dat woord hoor je goed, maar het is niet wat je misschien op het eerste zou denken. Hoe hij fysiek en mentaal veranderde na dat zware ongeluk… En hoe ze, allemaal samen, tien jaar later ‘verlost’ werden. Zo was vaderliefde vroeger en nu: Evi en haar mama kijken achterom. En zijn dankbaar voor die éne onschatbare (groot)vader Pip.