Ondanks de coronamaatregelen hadden ouderen even vaak of zelfs vaker contact met hun volwassen, uitwonende kinderen tijdens de zomer van 2020 dan voor de uitbraak van de coronacrisis. Dat blijkt uit onderzoek van de UAntwerpen, UGent en Erasmus Universiteit Rotterdam. Vooral in landen waar zeer strikte maatregelen van kracht waren, was er meer contact dan voorheen.

Het Vlaams-Nederlands onderzoek baseerde zich op een bredere telefonische  coronabevraging in 27 Europese landen. De wetenschappers gingen aan de slag met de antwoorden van meer dan 25.000 65-plussers met uithuiswonende kinderen. Ze bevroegen de ouderen over de zomer van 2020.

In tegenstelling tot wat werd gevreesd, namelijk dat de coronamaatregelen een obstakel zouden vormen voor familierelaties, blijkt dat Europese 65-plussers even vaak of zelfs vaker contact hadden met hun volwassen uitwonende kinderen. En dat is volgens de onderzoekers goed nieuws, want frequent ouder-kindcontact biedt bescherming tegen sociale isolatie en gevoelens van eenzaamheid op latere leeftijd.

“We zien duidelijk een toename in contact per telefoon of via digitale media, in tijden waarin fysiek contact sterk ontmoedigd werd”, vertelt Katrijn Delaruelle (UAntwerpen/UGent). “Ook is het mogelijk dat ouderen vaker contact zochten met hun kinderen (of vice versa) dan voorheen, als een manier om met bekommeringen en angsten om te gaan. Tegelijkertijd kozen sommige ouderen er bewust voor om de kleinkinderen op te vangen, wanneer de scholen en kinderdagverblijven gesloten waren.”

De wetenschappers vermoeden daarnaast dat de verminderde toegang tot gezondheidszorg en thuiszorg voor meer familiecontact zorgden. Ouderen waren immers meer op hun kinderen aangewezen wanneer ze behoefte hadden aan ondersteuning.

Vooral die laatste verklaring noemt Dimitri Mortelmans (UAntwerpen) belangrijk om verschillen tussen landen te begrijpen. “In landen met zeer strikte coronamaatregelen - zoals Slovakije, Malta en Italië - waren ouderen en kinderen in sterkere mate op elkaar aangewezen voor informele zorg dan in landen met soepelere maatregelen. Dit heeft wellicht geleid tot een toegenomen mate van contact.”