Wat? Wereldkampioenschappen veldrijden

Waar? Fayetteville, in de Amerikaanse staat Arkansas.

Wanneer? Zaterdag 29 en zondag 30 januari

Om hoe laat? Het is er zeven uur later, de wedstrijden van de profs worden om 21u30 Belgische tijd gereden

Programma? Zaterdag is het aan de Meisjes Junioren (18u), de Mannen Beloften (20u) en de Vrouwen Elite (21u30). Zondag beginnen we met de Jongens Junioren (18u) en de Vrouwen Beloften (20u), om te eindigen met de Mannen Elite (21u30)

Waar kan ik het volgen? Dat weekend kan je van ‘s morgensvroeg tot ‘s avonds laat terecht op de live-verslaggeving van sportwereld.be, op televisie worden alle wedstrijden live uitgezonden op canvas of één.

LEES OOK. PRAKTISCHE GIDS WK VELDRIJDEN 2022. Fayetteville, in primetime op Belgische tv en plots de Amerikaanse droom van velen

Het WK-parcours is drie kilometer lang en ligt in het Centennial Park , de site bevindt zich op een berg buiten de stad van Fayetteville waar ze een heus bike park aan het aanleggen zijn. Inclusief rotsige mountainbike-trails want ze zouden ook graag het WK mountainbike naar hier halen.

“De vele rotspartijen hebben ze allemaal netjes opgehoogd en bedekt met grasmatten”, stelde Bart Wellens vast in oktober. “Het gevolg is wel dat het een snel parcours is.”

De allesbeslissende ‘powerklim’

Het parcours in Fayetteville bevat heel wat hoogtemeters. Na de start beginnen de renners aan een technische afdaling met enkele snelle bochten. “Het is overal goed breed zodat je, mits het nemen van wat risico’s, nog wat plaatsen kan goedmaken”, vertelt Wellens. “Dat kan in de eerste ronde voor gevaarlijke situaties zorgen. Het zal vooral héél snel gaan. Eens ze het laagste punt hebben bereikt, beginnen ze aan een powerklim. Die wordt beslissend. Het is een inspanning van ongeveer een halve minuut waarin je tot het uiterste moet gaan. Wie hier ontploft, krijgt een enorme dreun om de oren. Okay, de klim bevindt zich nog in het eerste deel van het parcours maar wie hier het verschil maakt, zit gerust voor de rest van de ronde.”

Link(s)e trap in nadeel van de lopers

Nadat de renners de top van de klim hebben bereikt en de materiaalpost een eerste keer passeren, begint het technische gedeelte. “Daar krijg je echte cross”, stipt de Kempenaar aan. “Er zitten wel wat snelle bochten in en het is allemaal zeer mooi aangelegd, met zelfs een kasseistrook. Het sleutelpunt in deze zone is een trap met maar liefst 39 treden. Ik vind het een vervelend aangelegde trap. Je kan niet ‘trippelen’, je kan ze niet altijd per twee nemen. Maar wat mij het meest verveelt, is dat er een linkse bocht in de trap is gelegd. En dat is in het nadeel van de betere lopers. Wie op de trap iemand voorbij wil lopen, wordt nu immers gedwongen om meer meters te maken, er vanuit gaande dat de persoon voor u de binnenbocht houdt.”

Kortom, iets voor mannen met een grote motor

De klim is enorm lastig, ook als ie droog ligt. Een gedroomde hindernis voor Wout van Aert en Mathieu van der Poel, maar die zijn er niet bij in de VS.

“Een goede Iserbyt kan veel, idem voor Toon Aerts en Quinten Hermans op die klim. Maar zij kunnen niet de wattages ontwikkelen die Van Aert en Van der Poel wel hebben. Alleen Thomas Pidcock kan dat ook.”

Deze klim en dus ook deze wedstrijd zijn op het lijf geschreven van de turbo’s in het peloton. En zo is Pidcock, toptalent en al olympisch kampioen mountainbiken, plots dé te kloppen man.

Bekijk hier de GoPro-verkenning van het parcours:

Of toch opnieuw Belgisch feest?

Hij start dan wel als outsider, het vertrouwen van één Belg kan alvast niet meer stuk voor de wedstrijd in Fayetteville: amper drie maanden geleden won Quinten Hermans er immers nog de tweede manche van de Wereldbeker. De poulain van Bart Wellens haalde het op het natte en loodzware parcours met ruim verschil van Eli Iserbyt en Michael Vanthourenhout.

Toon Aerts begon sterk op de eerste passages van de lange beklimming en de lange trap, enkel Quinten Hermans bleek in staat de Kempenaar te volgen. De Limburger van het Tormans Cross Team versnelde bij het ingaan van de derde ronde en reed in geen tijd weg van zijn concurrenten. Aerts zat daarachter in de tang bij het duo van Pauwels Sauzen - Bingoal en strandde nog naast het podium. De protagonisten van die dag hebben alleszins al de ervaring van te doseren op het parcours.