“Vorig seizoen was ik al eens twee keer op bezoek, en ik vind het een boeiend medium. Zelf luister ik geregeld naar podcasts in de auto. Je kan er langer in doorgaan, terwijl het op tv toch meer afgebakend is, tegen de klok. Hier kan je over een onderwerp langer doorpraten. Dat is de kracht: het mag een beetje indommelen, waarna het gesprek weer vol op gang komt.”

De eerste opnames stonden voor Frank Raes maandag op de planning. “Ik zit daar tegenover twee jonge mannen, die veel weten, maar ik kan er evengoed mijn verhalen uit het verleden tussen gooien. Ik ben ook al vrij lang bezig. Het is een wereld die ik ken. Ik zag het meteen zitten om mee te doen. Ik ken de chef voetbal Ludo Vandewalle ook al jaren. En woon hier vlakbij de redactie in Antwerpen.”

Drie jaar geleden is Raes officieel met pensioen gegaan bij de VRT. Al bleef hij wel te zien in onder meer Extra time. “Ik heb nog een hele poos als zelfstandige doorgewerkt. Vorig jaar ben ik gestopt, omdat nog anderen met pensioen gingen. Michel Wuyts, Linda De Win, Martine Tanghe. Heel begrijpelijk.”

Maar stoppen was niet helemaal stoppen. Momenteel is Raes commentator bij Eleven Sports. “Voor Canvas werk ik aan een documentaire over het Heizeldrama. Ik was erbij in 1985. Het ritme waarop ik nu werk, ligt uiteraard veel lager. Vroeger was dat zeven op zeven. Dat is nu niet meer. Ik kan nu meer kiezen wat ik doe, maar mijn dagen zijn wel goed gevuld.”

BELUISTER. SJOTCAST. De eerste met Frank Raes: “Die Bilal El Khannouss van Genk? Da’s fantastisch, hé”

En het komende wereldkampioenschap voetbal in Qatar bekijkt hij vanuit de zetel. “Vroeger moest ik alles gezien hebben, hypergeconcentreerd kijken. Nu kan ik gewoon ontspannen kijken. Het moét niet meer.” Ook Extra time heeft hij al bekeken. “Ik was toevallig wel een paar keer weg, maar wat ik heb gezien, is goed hé. Aster (Nzeyimana, red.) doet dat goed.”

Fototentoonstelling

Naast sport is Raes vooral bezig met fotografie. “Ik doe dat al vrij lang. Ik heb mijn eigen website, en volgend jaar staat er een tentoonstelling gepland. Vroeger nam ik nooit een camera mee op werkreizen. Maar later wel, want dat werkt echt ontspannend. Na het wereldkampioenschap in Rusland in 2018 – mijn laatste WK – ben ik met heel veel foto’s teruggekeerd. In het begin heb je veel wedstrijden na elkaar, maar op het einde zitten er soms drie dagen tussen, waarop je tijd hebt.”

“Metro’s vind ik heel boeiend. In elke grootstad is er wel eentje, overal zien ze er anders uit. De mooiste is in Moskou, heel art nouveau. Voor het WK hadden ze die helemaal gerenoveerd. De diepste metro is dan weer in Kiev. Neem de voetgangerstunnel hier in Antwerpen, maar dan maal vijf. Dat blijft maar naar beneden gaan. Luchthavens intrigeren me ook. Iedereen is altijd in beweging of aan het telefoneren. Die gejaagdheid van het leven, terwijl ik daar op een bankje zit. Dat brengt me gek genoeg tot rust.”