“Nooit is de fear of failure groter dan bij een ploegentijdrit.” Dat zegt Patrick Lefevere en zijn renners zullen hem niet tegenspreken. “Je wil natuurlijk niet de minste zijn”, aldus Bert Van Lerberghe. “En je wil al zeker niks verkeerd doen. Ik zit niet elke week op mijn tijdritfiets en ben er wat minder behendig op. Ook dat geeft dus stress. Als jij vooraan een klein beetje afwijkt, kan een renner achteraan een hele zwiep krijgen.”

Tim Merlier keek gisteren na de finish ook niet uit naar deze Team Time Trial. “Ik dacht dat het kicken zou worden. Maar zoals ik Remco heb zien rijden en zoals mijn benen nu aanvoelen… Ik begin met een klein hartje. Het wordt de hel.”

Soudal-Quick-Step en kopman Evenepoel zien de ploegentijdrit wel nadrukkelijk als een kans om verder uit te lopen op de rivalen van UAE. Mauro Schmidt is specifiek om die reden aan de selectie toegevoegd. Toen het nog leek alsof de UAE Tour een individuele tijdrit zou hebben, stond Martin Svrcek erop.

Remco Evenepoel mikt vandaag op de top drie. Ploegleider Klaas Lodewyck geeft aan dat “ook winnen haalbaar moet zijn.” Afgelopen zondag oefende de ploeg de automatismen nog op een afgelegen stuk snelweg in Abu Dhabi, ook om de volgorde van de renners juist te hebben.

Minstens met vier aankomen

De lastigste posities zijn die voor en na specialist Evenepoel. Vooral de ongelukkige die achter hem zit in de trein krijgt het hard te verduren. De keuze is gevallen op Pieter Serry. “Remco is heel aero en ik ben ook een stuk groter. Ik ga achter hem wel in de wind zitten. Bovendien komt Mauro Schmidt na mij en die durfde op de training al eens snokken. Het lastigste moment bij een ploegentijdrit is achteraan aansluiten wanneer je van de kop komt. Dus het tempo mag dan niet omhooggaan. Ik ga sowieso zo lang mogelijk aanklampen, maar meegaan tot aan de finish zal normaal gezien niet lukken.”

Voor Remco Evenepoel is dat geen punt. Hij zou het alleen maar logisch vinden om onderweg andere renners overboord te zien gaan. “We zijn met drie echt goeie tijdrijders (Evenepoel, Schmidt en Cerny, red.). We moeten minstens met vier aankomen. Als je op een korte tijdrit van zeventien kilometer aan de meet nog altijd met zeven bent, is er onderweg toch iets niet goed gegaan.”