“De discussie was niet simpel”, zegde Sebastian Coe, voorzitter van de wereldatletiekbond tijdens een algemene vergadering. “Sport zoekt net de balans tussen inclusiviteit en ervoor zorgen dat er geen unfair voordeel is. Maar er is op dit ogenblik onvoldoende bewijs dat transgender vrouwen geen voordeel hebben tegenover de atleten die als vrouwen zijn geboren.”

Op dit ogenblik is er geen enkele transgendervrouw die deelneemt aan internationale atletiekcompetities, zegt Coe. “Maar we moeten de vrouwelijke atleten beschermen.”

Totnogtoe was de regel dat transgender vrouwen enkel mochten deelnemen als ze gedurende een jaar onder een bepaald testosteronniveau bleven. Coe: “We hebben nu meer onderzoek nodig.” Een werkgroep zal de specifieke toelatingsvoorwaarden om deel te nemen, verder uitwerken. Coe: “Dit is geen definitief njet.”

Het gaat enkel om transgender vrouwen, niet om intersekse atleten, zoals bijvoorbeeld Caster Semenya. Semenya heeft een meer dan (voor vrouwen) normaal testosterongehalte. Dat komt omdat ze hyperandrogenisme heeft, een hormonale afwijking waardoor ze van nature uit meer testosteron heeft. Zij, en nog andere intersekse atleten, mochten wel nog deelnemen bij de vrouwen, maar enkel als ze medicatie slikken waardoor hun testosterongehalte daalt. Op langere afstanden, vanaf 3.000m mochten ze totnogtoe zonder medicatie deelnemen. Semenya weigerde altijd medicatie te slikken en koos voor 3.000m in plaats van haar vroegere 800m. Maar ook daar komt verandering in. Intersekse atleten moeten nu op elke afstand onder een bepaald testosterongehalte (2.5nmol/liter) blijven.