“Het misbruik gebeurde over een periode van drie jaar. Ik kan me niet meer herinneren hoe vaak het gebeurde. We hebben het over incidenten van zeer klein tot op het randje van verkrachting, seksueel misbruik, welke term je ook wilt gebruiken”, blikte de 42-jarige Brit in de podcast Happy Place met Fearne Cotton terug.

Haat-liefdeverhouding met wielrennen

Die ervaringen lieten diepe sporen na bij Wiggins. “Het heeft me echt hard geraakt. Ik moet oppassen hoeveel ik doe om mensen te helpen ten koste van mezelf. Mijn grootste schaamte was dat een andere man mij dat had aangedaan. Ik kon er niet bij dat dat abnormaal was, zeker niet toen ik 13 was. Dat is een trauma. Vanaf dat moment deed ik alsof het niet was gebeurd en wijdde ik mijn leven aan het wielrennen als afleiding.”

De vijfvoudig olympisch kampioen ging in 2016 met pensioen, en gaf aan (even) niks meer met de sport te maken willen hebben. “Mensen zeggen dat het jammer is dat ik geen liefde meer heb voor de wielersport, maar ik was er nooit verliefd op - het werd een religie. Je wordt niet verliefd op een religie, je adopteert een religie. Nu heb ik mijn geloof verlaten,” zei Wiggins tijdens de podcast.

In de voetsporen van zijn vader

Bradley Wiggins kwam uit een wielernest. Zijn vader Gary was vaak niet in beeld, omdat hij in Europa op de baan racete. Wiggins gelooft dat hij bepaalde doelen in het wielrennen nastreefde om dichter bij zijn vader te komen. Daarnaast gaf de sport hem ook een richting in het leven. Hij ziet zijn persoonlijke leed, maar ook wat het wielrennen hem heeft gegeven.

“Ik zou niets zijn zonder wielrennen in mijn leven, het heeft me alles gegeven. Tegelijkertijd heeft het me bijna alles afgenomen. Ik geloof dat al mijn succes voortkomt uit tegenslag, het weglopen van problemen in mijn leven. Ik denk dat dat het verschil is tussen goed en geweldig in iets in het leven. Ik denk dat grootsheid voortkomt uit tegenslag.”