Altea, midden januari. De zon doet haar stinkende best om het kwik te doen stijgen naar een voor die periode ongekende hoogte. Ploegleider Walter Planckaert geniet. “Da manneke blinkt in zijn vel”, zegt de ervaren Planckaert, terwijl hij wijst naar Jenno Berckmoes. “Verschiet niet als Jenno dit jaar met mooie resultaten zal uitpakken”, voorspelt Planckaert tijdens de ploegstage. Berckmoes eindigde meteen vierde in de Franse opener, GP La Marseillaise. Planckaert sloeg de nagel op de kop.

“Ontevreden kan ik niet zijn, maar er zat om verschillende redenen nog meer in”, zegt Berckmoes. “Net voor het Vlaamse openingsweekend werd ik ziek. Ik verloor twee weken en kon pas in de Classic Loire Atlantique hervatten. Dat ik er meteen dertiende eindigde, toonde aan dat ik over een stevige basis beschik en er weinig verval was. Een dag later zat er in Chôlet een ereplaats in, maar ik kwam er ten val. Het zat nog niet echt mee voor mij en ook niet voor de ploeg. We werden al te dikwijls geconfronteerd met zieken en geblesseerden. Voor de ploegleiding is het vaak puzzelen en last minute nog bijsturen.”

Genieten van start tot finish

De E3 Saxo Classic geldt als de ‘kleine Ronde’, de meest betrouwbare waardemeter naar Vlaanderens Mooiste toe. “Ik hield er een dubbel gevoel aan over”, aldus Berckmoes. “Op de Kortekeer werd ik opgehouden door een valpartij toen de koers openbrak. Ik ben ervan overtuigd dat er zonder oponthoud meer inzat. Waarmee ik zeker niet wil zeggen dat ik met de toppers naar Harelbeke zou gereden hebben. In de Ronde hoop ik gespaard te blijven van pech. Ik ga proberen te genieten van start tot finish. Woensdag verkende ik met Sander De Pestel en Torsten Demeyere het parcours. De hellingen ken ik uiteraard wel, maar ik wilde de volgorde nog eens goed in me opnemen. Het wordt een lastige Ronde met een voorspelbaar scenario. Ook nu zal de vlucht van de dag het wedstrijdverhaal kleuren. In de finale zullen de Grote Drie de kaarten schudden. Als dat gebeurt, moeten we toekijken en proberen om de schade te beperken.”

“Ik wil aan boord klimmen van de vlucht van de dag, maar dan wel op een economische manier. Voor een jonge renner als ik lijkt het me verstandig om de koers te beleven vanop de tweede rij. Goed positioneren is op de hellingen belangrijk en daar moet ik werk van maken. Dit wordt sowieso een heel leerrijke ervaring. Daarna volgt de Brabantse Pijl. Vorig jaar eindigde ik er als debutant zeventiende. Beter doen, is een uitdaging. De Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik staan ook nog op mijn programma”, besluit Berckmoes.