Roze trui: Geraint Thomas (GBr)

Paarse trui: Jonathan Milan (Ita)

Blauwe trui: Thibaut Pinot (Fra)

Witte trui: João Almeida (Por)

Hoe kwam de zege tot stand?

In een sprint met twee. Thibaut Pinot deed alles wat in zijn mogelijkheden lag om op de laatste, korte col naar Val di Zoldo ook de Italiaanse kampioen van Jayco-Alula te droppen, maar dat lukte niet met de 24-jarige klimmer.

Zana is met Milan de Italiaanse revelatie van deze Giro. Het was nog maar zijn vierde profzege ooit. Al moeten we erbij vertellen dat Pinot in de laatste kilometer alweer te onrustig was. Net als in Crans Montana sprintte de Fransman alweer als een nieuweling. Dit onderdeel is nooit echt zijn ding geweest, al was hij opnieuw de smaakmaker van de dag.

Warren Barguil, Derek Gee, Aurélien Paret-Peintre en Marco Frigo druppelden één voor één binnen. Ze waren de overlevers van de vlucht van de dag. De bergtrui was een troostprijs voor de bijna 33-jarige Pinot die de bergtrui als troostprijs kreeg bovenop Val di Zoldo.

Aan die finale gingen boeiende uren topsport vooraf. Wie dacht dat dit een overgangsetappe zou worden op de vooravond van de koninginnenrit, had het verkeerd voor. Het werd een enorm dolle start waarbij de wedstrijdsituatie slag om slinger veranderde en velen de motor opbliezen bij het spervuur van aanvallen. De belangrijkste was Ben Healy die zijn bedrijvigheid het eerste uur cash betaalde. Nog op de eerste flanken van de Passo della Crosetta ontplofte de jonge Brit van EF Education-EasyPost.

Die Crosetta werd door Frigo, Gee (tandem van Israel-Premier Tech) en Thibaut Pinot aangegrepen om om acht kilometer van de top weg te schieten van een peloton dat amper nog een dertigtal renners bevatte. Ook nog de Italiaanse kampioen Filippo Zana en de Fransman Aurélien Paret-Peintre kwamen vrij snel aansluiten. Op de top van de col van eerste categorie kwam Thibaut Pinot als eerste door voor Marco Frigo, Aurélien Paret-Peintre, Derek Gee en Filippo Zana. De bedoelingen van Pinot waren duidelijk: vandaag zou hij de maglia azzurra terugnemen van Ben Healy.

Dit vijftal kreeg van Ineos-Grenadiers carte blanche. Alleen Vadim Pronskiy en Warren Barguil forceerden op een kleine 108 km van de finish nog de aansluiting. Op dat moment volgde het peloton onder aanvoering van Ineos-Grenadiers op maximaal 1’50”.

Op de col van vierde categorie, de Pieve d’Alpago (na 68,3 km), pakte Pinot ook de drie punten mee. Daarna liet Ineos-Grenadiers de voorsprong veel meer ruimte. Op 50 km van het einde reden de koplopers 5’03” voor het peloton uit. Terwijl Pinot als best geplaatste donderdagmiddag dertiende stond op 6’48” van Thomas. De eerste kilometers van de Forcella Cibiana versnelde de groep, terwijl voorin Pronskiy moest loslaten. Op de top kwam Pinot als eerste door zodat hij achteraf de maglia azzurra kon afhalen. Daar hadden de favorieten op de eindzege een achterstand van vijf minuten, maar ze waren nog niet aan hun gevecht begonnen. Dat deden ze wel op de Coi, de voorlaatste klim van deze zware etappe in de Dolomieten.

Wat deden de favorieten?

João Almeida was op Monte Bondone nog met Thomas de winnaar van de dag, maar de Portugees plooide op de Coi, een nieuwe onbekende, enorm steile col. Hoewel hij voorbeeldig gepiloteerd werd door Jay Vine – die dan nog ei zo na onderuit ging in de laatste afdaling – verloor de kopman van UAE Team Emirates 21 seconden en staat nu op 39 seconden van Thomas. Alles wat hij dinsdag won, verloor hij dus.

Primoz Roglic daarentegen is opnieuw alive and kicking. Dat ondervond Geraint Thomas aan den lijve toen de Sloveen met Sepp Kuss als sherpa op de Coi een aanval plaatste. Roglic won de verloren tijd ten opzichte van João Almeida en schuift met 29 seconden achterstand op naar de tweede plaats in de stand.

Toch is Geraint Thomas de grote winnaar van deze tweede zware veldslag van de week. De 37-jarige Welshman reed even vlot met Roglic naar de finish zoals hij dat dinsdag deed met Almeida. Hij probeerde zoveel mogelijk seconden weg te rijden van één van zijn twee concurrenten. Thomas is voorlopig de constante factor in deze Giro.

Diens ex-ploegmaat Eddie Dunbar schuift dan weer op naar de vierde plaats in de stand want Damiano Caruso gaf niet thuis toen de debatten echt begonnen. De Italiaan van Bahrain Victorious verloor alweer 1’01” en volgt nu al op bijna vier minuten. Caruso moet eerder achterom dan vooruit kijken.

Dan is er nog Bruno Armirail die de slotweek in het roze begon, maar nu in vrije val zit. Ondertussen gleed de helper van Pinot door naar de elfde plaats.

Wat deden de Belgen?

Ilan Van Wilder was met een vijftiende plaats op Val di Zoldo nog maar eens onze beste landgenoot. De rechterhand van Remco Evenepoel schuift in de stand op naar de dertiende plek.

Dan is er Laurens De Plus die tiende blijft in de stand. Maar daar is het de Vlaams-Brabander van Ineos-Grenadiers niet echt om te doen. Hij ontpopte zich nog maar eens tot de rechterhand van Geraint Thomas. Al op de eerste col van de dag vloog hij enorm hard omhoog. Voelden ze dat Roglic daar een slecht moment doormaakte? Het was alvast bizar dat na Jumbo-Visma ineens Ineos-Grenadiers snoeihard overnam terwijl Roglic zich in het tweede gedeelte van dat peloton bevond. De Ninovieter herhaalde nog eens hetzelfde sloopwerk op de flanken van de Forcella Cibiana waar het peloton serieus werd uitgedund zodat de groep van de favorieten op een dozijn kilometer van de streep maar een twintigtal man meer bevatte.

Verder nog iets dat je moet weten?

* Niccoló Bonifazio haalde met een bronchitis de start niet. De spurter van Intermarché-Circus-Wanty Gobert was woensdag nog vierde in de sprint van Coarle.

* Ook Luca Covilli (Green Project-Bardiani-CSF-Faizané) ontbrak zodat we nog met 126 verder gingen. De Italiaan was in Coarle als allerlaatste geëindigd. We startten dus met vijftig renners minder dan de eerste dag in Fossacesia Marina.

De stand: