Het idee van een voettocht is ontstaan toen ik na mijn studies een grote fietstocht door Noord- en Zuid-Amerika wou ondernemen'', vertelt de Fooz. ,,Mijn leraar filosofie vertelde me dat stappen veel intenser zou zijn. Bovendien is het ook een uitstekend communicatiemiddel omdat je je heel fragiel opstelt tegenover de mensen die je tegenkomt. Nadat ik al enkele tochten, naar Santiago de Compostella en Rome had gestapt, besloot ik vorig jaar naar Jeruzalem te gaan. Omdat die stad de islam, het christendom en het jodendom verenigt.''

Ben je onderweg op verrassingen gestuit?

Sebastien de Fooz: ,,Te veel om op te noemen. Per toeval bots je altijd op de juiste mensen. In Duitsland heb ik van het concentratiekamp in Dachau een steentje meegenomen. Om het symbolisch naar de klaagmuur in Jeruzalem te dragen. In Servië heb ik gesproken met een jonge man die werd gedwongen om mee te doen aan het bloedbad van Srebrenica en die zich nu door de hele wereld in de steek gelaten voelt. En in Syrië heb ik ontdekt dat daar een vreedzame en multiculturele samenleving heerst. Overal kreeg ik te horen dat de mensen naar vrede hunkeren.''

Je gebruikt een bezemsteel als wandelstok. ,,Die heb ik uit de bezemkast van mijn mama genomen. Ik gebruik hem om mijn stapritme te onderhouden. Bovendien is hij heel dikwijls van pas gekomen om loslopende honden af te houden. Alleen toen ik in de bossen van Roemenië oog in oog stond met een beer, kon ik er niets mee doen. Daar hebben mijn oerkreet en wegspurten mijn leven gered.''