Staatssecretaris Van Quickenborne zal vandaag met gepaste trots in Nederland de lof in ontvangst nemen bij de voorstelling van het boek

Belgen doen het beter

. Zijn strijd voor de administratieve vereenvoudiging ontroert onze noorderburen. Enfin, dat zeggen ze toch zelf. Toen ze hoorden van de Kruispuntbank, die alle instanties van de sociale zekerheid verenigt om administratieve overlast voor de burger te voorkomen, hebben ze naar eigen zeggen een traantje weggepinkt. Zo goed vonden ze het.

De Kafka-test van staatssecretaris Q: van hetzelfde. Wetten en besluiten eerst op hun klantvriendelijkheid onderzoeken voor ze van kracht worden vinden de Nederlanders simpel maar geniaal.

Ze kijken met stijgende verbazing naar België. Dat is ook Ton Van Lierop niet ontgaan. Hij is Nederlander maar woont en werkt al 9 jaar als journalist in ons land. ,,De laatste paar jaar zijn jullie behoorlijk zelfzeker geworden. Het lijkt alsof het zelfvertrouwen van jullie premier afstraalt op de rest van het land. Ik vind dat vreemd om vast te stellen. Niet dat jullie snoeven. Beide voetjes op de grond, zo zijn jullie wel. Mijn landgenoten zijn er een tikkeltje jaloers op.''

Nochtans loopt het in België ook niet altijd gesmeerd, zegt ook Van Lierop. ,,Jullie politie is nog altijd behoorlijk inefficiënt. Het is al wat beter dan toen ik hier negen jaar geleden aankwam, maar het blijft vreemd. En een Nobelprijs voor de Vriendelijke Handel zullen jullie winkeliers wel nooit krijgen. Maar al bij al is het in België best wel prettig geregeld.''

Dat is ook de conclusie van het boek

Belgen doen het beter

van Noortje Huijboom en Jorrit De Jong. De ondertitel is:

Zes redenen om morgen te emigreren

, waarbij ze Nederland in zes verschillende situaties hebben vergeleken met België. Blijkt dat het ritselen en omzeilen van regels niet alleen in ons land tot kunst is verheven. De Nederlanders kunnen er ook wat van. Ton Van Lierop: ,,Dat is altijd zo geweest. Maar Nederlanders zeggen graag van zichzelf dat ze correct zijn. Heiliger dan de paus, zoiets. Terwijl ze stiekem toch achterpoortjes zoeken. Jullie komen er tenminste voor uit.''

Qua Kafkaïaanse toestanden zijn de twee landen aan elkaar gewaagd. Om een snackbar in Nederland te openen kan het best zijn dat de Voedsel en Waren Autoriteit eist de vloer vlak is, vanwege de hygiëne. De Arbeidsinspectie zal tegelijk wel een geribbelde vloer eisen, om ongelukken te voorkomen. In België moet de friturist dan weer een diploma van kok én bedrijfsbeheerder hebben, anders mag ie er niet aan beginnen.

Small is beautiful

In België zijn er, zo blijkt géén wachtlijsten in de ziekenhuizen, terwijl die in Nederland net ellenlang zijn. Als is de zorgverstrekking daar naar verluidt wel beter. Maar een auto inschrijven gaat in Nederland verbazend vlot. Eigenlijk zorgt de verkoper van de auto daarvoor en moet je gewoon tekenen. In ons land heb je daar uren en dagen voor nodig, voornamelijk met wachten en in de rij staan bij de verschillende overheidsdiensten.

Ton Van Lierop: ,,Het is overal wel wat, ben ik geneigd te zeggen. Wij, Nederlanders, hebben jullie lang beschouwd als nogal simpel. Maar sinds de moord op Pim Fortuin hebben ons zelfvertrouwen en eigendunk zo'n oplawaai gekregen, dat we jullie steeds meer gaan bewonderen. We zijn allebei regelneven, maar dankzij jullie bescheidenheid gaat het hier veel vlotter. In deze geldt de boutade

Small is beautiful

. De Nederlanders zijn er net iets te lang vanuit gegaan dat ze een wereldmacht waren.''

Belgen doen het beter van Noortje Huijboom en Jorrit De Jong is uitgegeven bij Meulenhoff/Manteau