Geen glorieuze comeback voor Steven Defour bij KV Mechelen. De Mechelse comeback kid bleef tegen Kortrijk 90 minuten op de bank en zag hoe zijn ploeg alweer ongelukkig ten onder ging. KV Mechelen blijft door de nederlaag onderin het klassement steken. Kortrijk klimt door de winning goal van Makarenko op naar de middenmoot.
Het AFAS Stadion was slechts voor een derde gevuld en toch hing er elektriciteit in de Mechelse lucht. De terugkeer van Steven Defour naar het oude nest had daar natuurlijk alles mee te maken. De ex-Rode Duivel, die nog matchritme mist, begon wel op de bank. Achterin was er een eerste basisplaats voor Club-huurling Siemen Voet, bij afwezigheid van de zieke Thibaut Peyre. Bij Kortrijk verhuisde kapitein Van der Bruggen verrassend naar de bank. Dewaele en Ocansey kwamen in de ploeg.
Ondanks de puntennood aan beide kanten was het wedstrijdbegin aangenaam met kansen over en weer. Een ingestudeerde corner van de bezoekers werd naast geknald door Dewaele. Op de daaropvolgende tegenaanval moest Jakubech plat op een schot van Togui. De Ivoriaan kreeg in de spits de voorkeur op De Camargo.
Na een gelijkopgaand openingskwartier nam KV Mechelen de match in handen. Het Kortrijkse gevaar werd schaars, de Mechelse kansen bleven komen. Schoofs testte vanop afstand de vuisten van Jakubech, Van Damme kopte een uitstekende kans naast en op de rechterflank teisterde sneltrein Kabore de KVK-verdediging met zijn vele offensieve rushes. Vlak voor rust toch nog één goeie kans voor de bezoekers: een goed gekruist schot van Dewaele werd in corner geduwd door Coucke.
Voorsprong via Voet
Ook in de tweede helft was de eerste kans voor KVM. Engvall legde de bal panklaar voor Hairemans, maar diens fluwelen linker liet het voor één keer afweten: het slappe schotje hobbelde ver naast. Even later kreeg de thuisploeg dan toch wat ze verdienden. Een slecht weggewerkte corner belandde na een voorzet van Togui voor de rechter van Voet en de debutant trapte via een Kortrijks been binnen.
Rood Kaboré
De vreugde was wel van korte duur voor het thuispubliek. Twee minuten na de openingsgoal ging Kaboré te driest in op D’Haene. De jonge Burkinees kreeg zijn tweede gele kaart van de avond en verbeet zijn tranen terwijl hij van het veld stapte. Zijn rode kaart bleek ook het kantelpunt van de match te worden. KV hield aanvankelijk goed stand met tien, maar bij de eerste Kortrijkse kans hingen de bordjes wel meteen gelijk. Een lage voorzet vanop rechts van Dewaele werd centraal voor doel afgewerkt door de vrijstaande Jonckheere. Nauwelijks drie minuten later stonden de Kerels zelfs op voorsprong. Deze keer kwam de voorzet vanop links van D’Haene en was Makarenko de afwerker van dienst met het hoofd.
Pech voor Shved
In het slot zette Vrancken nog alles op alles om een nieuwe thuisnederlaag af te wenden met de inbreng van De Camargo en Shved. De ingevallen Oekraïner kwam in een furieus eindoffensief nog dicht bij de gelijkmaker, maar zag zijn kopbal van de lijn gekeerd door D’Haene. Pech voor Mechelen, dat zo al zijn zesde nederlaag van het seizoen oploopt. Kortrijk nestelt zich door de gevleide zege rustig in de buik van het klassement.
KV Mechelen: Coucke, Kaboré, Vanlerberghe, Voet, Bijker (84’ Shved); Van Damme, Schoofs, Hairemans, Engvall (71’ Storm), Mbrabti, Togui (83’ De Camargo)
KV Kortrijk: Jakubech; Golubovic (62’ Stojanovic), Sainsbury, Derijck, D’Haene; Dewaele, De Sart, Jonckheere (85’ Van Der Bruggen); Mboyo, Ocansey (71’ Van Den Bossche)
Doelpunten: 53’ Voet (Togui) 1-0, 71’ Jonckheere (Dewaele) 1-1, 74’ Makarenko (D’Haene) 1-2
Gele kaarten: 34’ Kabore, 56’ Kabore, 75’ De Sart
Rode kaarten: 56’ Kabore
Scheidsrechter: Visser
Jordi Vanlerberghe: “Rode kaart was het kantelpunt”
KV Mechelen bleef ontgoocheld achter. Er leek geen vuiltje aan de rust, tot Kaboré moest gaan rusten na een tweede gele kaart. “Een jeugdzonde, maar het heeft wel de wedstrijduitslag bepaald”, vertelde Vanlerberghe achteraf. “Kortrijk krijgt erna twee kansen en het is tweemaal goal. Dit is al de zesde match die we dit seizoen verliezen waarin we aanspraak maakten op meer.” Achteraf was Vanlerberghe enorm emotioneel. “Mijn grootmoeder is deze week overleden en het waren dus moeilijke momenten voor mij. Achteraf kwamen de emoties los.” Malinwa bleef dus weer achter met nul punten terwijl er meer in zat. “Het tij moet toch snel keren. Het werd een frustrerende avond, maar het goede spel doet ons hopen.” (gco)
